نحوه تشخیص مسیرهای گشت زنی کپورها
کپورگیر چهار فصل و حرفه ای ، سایمن کراو ، مشاهدات خود در طی دهه ها ماهیگیری مستمر با ما به اشتراک می گذارد ، خوب ما هم این بار از او در مورد نحوه ی خواندن مسیر حرکت کپورها و به کارگیری این مهم در ماهیگیری سوال می پرسیم…
کپورها موجودات ساده ای هستند.
آنها زندگی کاملا دنیوی ای دارند ، و کارهای روزمره خود را به صورت متداوم هر روز و هر سال تکرار می کنند. و این دقیقا همان جایی ست که توانایی واترکرفت ( توانایی مکان یابی کپورها با شناخت آب و توجه به شرایط جوی و محیطی) شما به یاری تان می آید. یادگیری آنکه چگونه علایم مختلف را بخوانید و نتیجه گیری های درستی بکنید. این همان چیزیست که همواره در لب آب ما در حال یادگیری آن هستیم ، از آنجایی که آبهای مختلف متفاوت هستند هر چه تجربه شما بیشتر باشد راحت تر می توانید در کنار یک دریاچه جدید قطعات پازل را در کنار هم قرار دهید.یقینا نکات مشترکی در میان تمام آبها وجود دارد ، اما هر چه بیشتر در کنار یک آب خاص به تماشا و قدم زدن مشغول شویم چیزهای جالب بیشتری در مورد آن متوجه می شویم.
دانش واترکرفت ،حاصل تجربه حضور در لب آب است. آموزش این بحث حسی کار ساده ای نیست ولی در این محال ،من تلاش خواهم کرد دیدگاهی کلی در مورد اینکه چگونه مسیر حرکت و گشت زدن کپور هارا حدس می زنم ، به شما ارائه کنم و تفاوت این مناطق را با محلهای تغذیه کپور به شما بگویم. کپور ها از این مسیرها برای پیدا کردن خانه خود استفاده می کنند ، دقیقا همان طور که انسانها هم از جاده ها و مسیر ها استفاده می کنند که این موضوع در مورد حیوانات مربوط به ردیف های بوته ها و درختان و جای پای هم نوعان خود می شود. ماهیها ممکن است قسمتهای کناری آب ، تپه ها و یا ردیف نیزارها را دنبال کنند و به مقصد مورد نظر خود برسند. این مسیرها ممکن است در طی گذشت زمان تغییر کند یا سالها به همان شکل باقی بماند. به طور کلی این موضوع بستگی به مشخصات دریاچه و عوامل تاثیر گذار بر آن دارد ، مواردی مثل عوامل طبیعی ، آب و هوا که یکی از بزرگترین تغییر دهندگان قوانین بازیست و فشار قلاب ماهیگیران.
یک سری از بهترین مسیرهای گشت زنی کپورها ،قسمت های کناری آب ست ، مخصوصا قسمت های حاشیه جزیره ها. کپورها عاشق رها شدن از خطر ماهیگیران هستند از این رو دست به دامن قسمتهای کناری جزیره ها می شوند و از آنجا دست نمی کشند. ممکن است حتی در آن نواحی غذایی نسیب آنها نشود ، اما می توانید مطمعن باشید این قسمتها به صورت روتین بخشی از مسیر گشت زنی کپورها هستند. این وضعیت دقیقا مشابه قسمتهایی از دریاچه های مصنوعی ست که قلاب زدن در آنها ممنوع است ، کپورها بلافاصله متوجه بی خطر بودن این قسمتها می شوند و بطور مرتب به آنها سر می زنند دقیقا مثل یک پاتوق دائمی برای دیدار سایر کپورها. من همچنین در برخی از این مناطق سنگهای بزرگی را دیده ام که کپور ها عاشق کشیدن بدن شان به آنها هستند که این عادت در بین کپورهای نر بیشتر مشاهده می شود. احتمال اینکه شما از چنین بخشهایی توکی دریافت کنید خیلی کم است ولی به شما اطمینان می دهم کپور ها طبق یک برنامه ی دقیق ، حتی بصورت روزانه به این قسمتها سر می زنند.
از دیگر قسمتهای دریاچه که در برنامه گشت زنی روزانه کپورها قرار دارد تپه های شنی است. مخصوصا آنهایی که در طول دریاچه قرار گرفته اند و کپورها را از یک منطقه به قسمتی دیگر راهنمایی می کنند. گستردن دام کوچکی در غالب یک غذای حاضری ، همانند استفاده از کیسه پی وی ای و یا یک تکبویله با رنگ های فسفری بر فراز تپه در فصل تابستان و یا لبه های آن در روزهای پاییزی سرد که همراه وزش باد است ، می تواند یک دهان فوری ماهی را به دنبال داشته باشد.
یک امتداد طولانی نیزار ،از دیگر مسیر های بارز گشت زنی کپور هاست بخصوص به هنگام صبحهای زود وقتی که کپور ها شروع به انجام کارهای روزمره ی خود می کنند. طبق یک قانون ساده هر چه هر کدام از این ویژگیهای دریاچه بارز تر باشد احتمال جلب نظر کپورها به آن قسمتها نیز بیشتر است. تعدادی از بهترین صیدهای من در امتداد نیزارهای طولانی بوده ، از مهمترین این ماهی ها می توانم به کپورهایی در دریاچه ارکید و در سکوی آلامو اشاره کنم. کپورها عاشق آن نیزار وسیع در سمت راست سکو هستند و یکی از دلایل مزید بر علت این است که در آن سوی دریاچه باشگاه قایق رانی ست و ماهیگیری در آن منطقه ممنوع است. با این تفاسیر ماهی ها با خیال راحت در آن منطقه پرسه می زنند و در صورتی که تکنیک و روش درستی را به کار بگیرید صید موفقیت آمیزی در آن محل خواهید داشت. همان طور که در گذشته هم گفتم در چنین شرایطی تمام تلاش خود را معطوف به گرفتن یک دهان کنید ، چرا که ماهی های تحت فشار صید شدیدا به پرتابهای زیاد و تعداد چوبهای فراوان حساس بوده و بلافاصله از تغذیه در آنجا صرف نظر کرده و منطقه را ترک می کنند.
یک مثال جالب :
برای توضیح بهتر آنچه که گفته شد مشاهدات خود را از یکی از مسیرهای گشت زنی کپورها ذکر می کنم.
من قبلا در خانه ای زندگی می کردم که دارای آبگیری به وسعت ۱۰۰۰ متر مربع بود که من خودم آنرا حفر ، آرایش و ماهی ریزی کرده بودم ، به نوعی این آبگیر یک ماکت کوچک از دریاچه ای بزرگ بود که در میانه ی خود یک جزیره داشت و یک طرف آن کم عمق و سمت دیگرش عمیق بود. بعد از اینکه کپور ها به آبگیر ریختم چیزی نگذشت که همه آنها به منزل جدید خود خو گرفتند. بزرگترین آنها یک کپور با وزن حدود ۵ کیلو گرم بود و سایر کپورها زیر ۴ کیلو وزن داشتند. در مجموع چیزی حدود ۲۰ عدد کپور وارد آبگیر شده بود.
من برای ساعتها به تماشای رفتار آنها می نشستم و سرگرم می شدم. آنها عاشق چسبیدن به لبه های جزیره بودند. کل روز دور آن شنا می کردند. آنها یک طرف جزیره را بیشتر از سوی دیگر آن دوست داشتند بویژه زمانهایی که از قسمت عمیق به سمت بخش کم عمق شنا می کردند. این دقیقا همان مسیر گشت زدن آنها بود ، مسیری که از طریق آن خانه خود را پیدا می کردند. و هر چه بیشتر به تماشای آنها می پرداختم این واقعیت بیشتر برایم آشکار می شد. با اینکه آبگیر من کوچک بود ولی باز هم آنها یک طرف جزیره را به عنوان مسیر اصلی عبور خود انتخاب کرده بودند. بعلاوه آنها مناطق محبوب دیگری نیز داشتند. به ندرت آنها را در قسمت کم عمق انتهایی آبگیر می دیدم ، اما در نقطه مقابل همواره در قسمت عمیق آب در حال گشت و گذار بودند.
برای من جای سوال داشت که چرا آنها علاقه بیشتری به یک سمت دریاچه نشان می دهند ، اما حدس می زنم این موضوع می تواند مرتبط با در امان بودن آن قسمت از وزش باد باشد. بخشی که کپور ها علاقه ای به حضور در آن نداشتند به راحتی در معرض وزش بادهای شرقی قرار می گرفت. هر زمانی که کپورها از قسمت عمیق به سمت بخش کم عمق می رفتند ، از بخش محفوظ از باد عبور می کردند. البته شاید دلیل این ترجیح دادن مسیر این بود که آنها خلیج آن سمت آبگیر را دوست نداشتند و من تنها حدس و گمان خود را بر اساس مشاهده مسیر گشت زدن آنها بیان می کنم که تقریبا به طور دائم یک مسیر مشخص بود.
بعد از یک سال رفتار روزمره کپورها مثل کف دست برای من آشکار شده بود. و در هر موقع شبانه روز می توانستم محل حضور آنها را حدس بزنم. اگر مهمانی داشتم که دوست داشت ماهی ها را در آبگیر ببیند می توانستم مستقیما وی را راهنمایی کنم. آنها مثل یک ساعت دقیق بودند. یک روز بزرگترین مقیم دریاچه را دیدم که تا حد قابل توجهی رشد کرده بود و ماهیگیر درون من تصمیم گرفت آن را بگیرد. در سوی محبوب جزیره بود و من یک ریسه شناوری با طعمه ذرت را به نزدیکی او رساندم. لحظه ای نگذشت که شناور به زیر آب رفت و من بزرگترین ماهی خود را که حالا به وزن ۸ کیلو رسیده بود گرفتم.
حالا به قسمت جالب داستان می رسیم ، همین یک بار صید آن ماهی باعث شد که کلا نظر ماهی ها نسبت به آن منطقه تغییر کند. از همان لحظه به بعد آنها به آن سوی جزیره تغییر مسیر دادند. هنوز به طرف محبوب خود سر می زدند ولی به محض رسیدن به نقطه صید ماهی بزرگ سرعت خود را بیشتر می کردند. یعنی دقیقا نقطه به دام افتادن کپور بزرگ توسط آنها علامت گذاری شده بود. این وضعیت به مدت هفته ها و ماهها به همین منوال سپری شد. کپور بزرگ بیشتر از بقیه ماهی ها از آن نقطه می ترسید. تا عادی شدن وضعیت چیزی نزدیک به دوسال گذشت و پس از آنکه به پسر عموی خود اجازه دادم آن را مجددا صید کند همه چیز به حالت اول برگشت.
حال دریاچه ای را تصور کنید که بشدت تحت فشار صید است ، جایی که کپور ها به دفعات از نقاط مختلف آب به دام می افتند. اگر یک کپور در یک آبگیر کوچک باغچه با یک بار به قلاب افتادن چنین رفتاری از خود نشان دهد ، به نظر شما عکس العمل آنها در یک دریاچه ی مخصوص ماهیگیری چه خواهد بود؟ نکته مهمی که در اینجا سعی دارم بیان کنم میزان اهمیت تاثیر فشار صید به رفتار کپور هاست. این موضوع تمام رفتارهای عادی و روزمره کپورها را تحت شعاع قرار می دهد. بارها این موضوع را با چشمان خود مشاهده کرده ام ، بدون در نظر گرفتن اندازه محدوده سکوی ماهیگیری و فارغ از فشار صیدی که در آنجا به آب تحمیل می شود ، شما باید در نظر داشته باشید که در هر منطقه گرفتن یک یا دو دهان در اولویت قرار دارد چراکه بلافاصله ماهیها متوجه زنگ خطر شده و آن منطقه را ترک خواهند کرد. چند سال پیش به دریاچه ای بزرگ در خلیج ایتالیا رفته بودم ، کپورهای زیادی در یک منطقه مشغول تخم ریزی بودند ، اما به محض آنکه یکی از آنها را گرفتم همه غیبشان زد! روز بعد مجددا به آنجا بازگشته بودند و مشخص بود آن محل بخشی از مسیر روزمره آنهاست اما این بار به نسبت روز قبل بسیار محتاط تر بودند.
بهترین راه طعمه پاشی
آگاهی نسبت به این مهم که مسیر های گشت زدن کپور ها چگونه در دریاچه های مختلف متفاوت است ،می تواند تعیین کننده بهترین روش و تکنیک صید باشد. قرار دادن طعمه در مسیر کپورها قطعا می تواند به صید کپور ختم شود. اما مشکل اصلی اینجاست که بر طبق عکس العمل کپورها ،این اتفاق به صورت مداوم رخ نخواهد داد چرا که بین مکان هایی که کپور برای تغذیه نشان کرده و مسیر هایی که از آنها عبور می کند یک دنیا فرق هست. به تجربه من طعمه پاشی زیاد بر سر راه مسیرهای گشت زنی کپور ها جواب خوبی نخواهد داد ، و در نقطه مقابل طعمه پاشی زیاد در محلهایی که کپورها به دنبال غذاهای طبیعی خود می آیند ، مفید واقع می شود. یک لقمه کوچک مثل طعمه تکی یا همراه یک پی وی کوچک ،انتخاب من برای قرار دادن در مسیرهای اصلی کپورهاست ، در واقع تاکتیکی جهت دهان گرفتن از کپوری در حال عبور که آنچنان رغبتی به خوراک نمودن ندارد. این دقیقا مثل زمانهایی ست که شما به آشپزخانه می روید و همسرتان مشغول شیرینی پختن است و شما یکی از بیسکوییتهایی که او درس کرده را کش می روید. به طور معمول شما مجددا برای بیسکوییت بعدی به آشپزخانه نخواهید رفت چرا که تنها قصد چشیدن آن شیرینی را داشتید و هدفتان خوردن یک وعده غذایی نبوده است.
صد البته طعمه پاشی مرتب مسیر های اصلی از روزهای قبل ، همیشه می تواند به گرفتن دهان در مسیرهای گشت زنی کپورها کمک کند. در برنامه های خود قبل از ترک دریاچه قسمتهای مورد نظرتان را طعمه پاشی کنید و در روز برنامه بعدی تان همانند من از روش یک لقمه کوچک استفاده کنید. زمانی که چندین کپور از آن مناطق صید شد ،به یاد داشته باشید که ماهی ها با سرعت و احتیاط بیشتری و میل کمتری به تغذیه از آن محلها عبور خواهند کرد. این دقیقا همان جاییست که بویله پاپ روشن یا فسفری رنگ ،درست در مقابل صورت آنها می تواند با بر هم ریختن اعصاب آنها منجر به دهان گرفتن طعمه شود. تعداد ماهی هایی که من با این روش صید نموده ام واقعا مسخره ست.
به طور کلی در کپور گیری همه چیز به درک شما از آبی که در آن قلاب می زنید و نیز شناخت عادات ماهی های آنجا بستگی دارد. برخی از قسمتهای کناری آب محلهاییست که کپورها بطور روزمره برای تغذیه به آنها سر می زنند. مثل مناطقی که در آن قسمتها ماهیگیری نمی شود یا لبه های جزایر ، که شما می توانید از مقادیر بیشتر طعمه پاشی استفاده کنید. همیشه احتمال نیاز به کمی آزمون و خطا برای اینکه متوجه شوید آن منطقه محل تغذیه کپور می باشد و یا تنها مسیر گشت زنی آنهاست ، وجود دارد. اما به محض آنکه این نکته مهم را کشف کردید به شما قول می دهم قدم بزرگی در حل معما برداشته اید.
برگرفته از:
نوشته : سایمن کراو
ترجمه : حسین وفا
دیدگاه خود را بنویسید