ساخت بویله
تلاشی در ارائه یک راهنمای جامع
سالها پیش زمانی که تازه با رشته کپورگیری آشنا شده بودم با ذوق و اشتیاق فراوان به دنبال پیدا کردن مطالبی در مورد روش ها و فرمولهای موفق ساخت بویله بودم اما تا همین لحظه که در حال نگارش این مقاله هستم جای خالی بزرگی در محتوای موجود در اینترنت برای راهنمایی تازه کاران این رشته وجود دارد ، چندین مقاله مفید در این مبحث قبلا ترجمه و در مجله کارپی در دسترس علاقمندان این رشته قرار گرفته ولی باز هم فاصله زیادی تا یک نوشته واحد که بتواند دیدگاه روشنی به خواننده بدهد ، وجود دارد و همین موضوع سبب شد تا این جسارت را به خود بدهم ، قلم به دست گرفته و آنچه که در این ۱۵ سال از منابع مختلف موجود ، تجارب شخصی و راهنمایی پیشکسوتان این رشته یاد گرفتم را به رشته تحریر در آورم تا شاید قدم کوچکی در راه رسیدن به نوشته ای باشد که ۱۵ سال پیش و در شروع کار می توانست کمک بزرگی به خود من باشد.
بویله
قبل از هر سخنی باید بدانیم بویله چیست و ما دقیقا قصد ساختن چه چیزی را داریم; برای سالها خمیر موفق ترین طعمه در صید بسیاری از ماهی ها من جمله کپورها بود ، اما یک ایراد بزرگ داشت که آن ماندگاری کم این طعمه بود ، تا اینکه نزدیک به یک قرن پیش ماهیگیران متوجه شدند با اضافه کردن تخم مرغ و پختن خمیر ، به طعمه ای سفت تر می رسند که ماندگاری بالاتری دارد و وقتی این مهم با اختراع ریسه های مویی اجین شد به یکباره انقلابی بزرگ در صید ماهی کپور اتفاق افتاد و به مرور خمیر های جوشیده به شکل توپهای گردی به بازار طعمه ها وارد شدند و نام بویله یا جوشانده بر آنها نهاده شد. شکل گرد بویله هم گزینه ای مناسب در پروسه ساخت انبوه این طعمه بود که عملکرد موفقی هم با ریسه های مویی داشت کما اینکه گرد نبودن طعمه اصلی نه تنها یک ویژگی منفی نیست بلکه در روزگار کنونی که ماهی هایی که مقصود صید ما هستند قبلا بارها با این طعمه های گرد به دام افتاده اند یک شکل نا همگون و جدید می تواند سریعتر مورد اعتماد ماهی قرار گیرد.
لذت صید ماهی با حاصل دست رنج و ابتکار عمل خود ماهیگیر و نیز جستجویی کیمیاگرانه برای یافتن یک طعمه رویایی از ابتدا هم و غم تمام دلباخته های این رشته بود تا اینکه برند گاردنر برای اولین بار تخته های ساخت بویله خانگی را وارد بازار کرد و تحولی عظیمی در این زمینه روی داد و تقریبا امروزه بخش اعظمی از زمان ماهیگیری تمام علاقمندان دو آتیشه این رشته در آشپزخانه و در تلاش برای پخت یک غذای لذیذ و برتر برای کپورها ، سپری می شود.
هدف بویله
مقصود ما از ساخت بویله گردهم آوردن مجموعه ای از مواد مغذی و مورد علاقه کپور در کنار هم است تا با ایجاد جذابیتی بیشتر ، غذایی لذیذ در شکل و شمایلی خاص به ماهی معرفی شود که دارای ماندگاری مطلوبی نیز باشد و سپس توسط همان طعمه یا موردی مشابه ماهی هدف خود را به دام ریسه گرفتار کنیم. با کمی دقت در عبارت بالا متوجه موضوعی ساده اما بسیار حساس و مهم می شویم ، به خودی خود بویله غذایی خوشمزه برای ماهی ست که در ادامه به ویژگی های مهم آن نیز می پردازیم اما وقتی صحبت از آنچه که به ریسه و قلاب متصل می کنیم می شود ، دیگر لزوما نباید طعمه ما قابل خوردن باشد و در واقع ما با یک واژه و مبحث مجزا و گسترده به نام هوکبیت یا طعمه اصلی روبرو می شویم.
ساختمان بویله
در اینجا با نگاهی به ساختار بویله قصد دارم شما را با کلیت کار آشنا کنم ، شایان ذکر است است که هیچ محدودیتی در این کار وجود ندارد و روشهای بیشماری برای ساخت بویله وجود دارد ، آنچه که ما به آن می پردازیم یک روش سنتی از دیدگاهی ست که برای خود من بسیار مفید بوده و می تواند برای شروع هر تازه کاری راهنمایی روشنگر باشد.
یک گوی سیمانی را که در دکوراسیون یک ساختمان به کار رفته در نظر بگیرید ، از چه چیزهایی ساخته شده است؟
با کمی فکر می توان ساختار آن گوی را به دو دسته کلی تقسیم کرد :
- موادی که بدنه گوی را تشکیل داده اند مانند شن ، ماسه ، سنگ و …
- موادی که به واسطه آب سبب به هم پیوستن مواد بالا شده اند مانند مخلوط سیمان و آب یا سایر مواد خشک چسبنده.
قاعدتا ساختن این گوی نیاز به یک قالب هم داشته تا مایه شل را تا سفت شدن وبه شکل گرد در آمدن نگاه دارد.
در ساخت بویله هم شما با دو دسته مواد اصلی سر و کار دارید :
- مواد خشک که بیس میکس شما را تشکیل می دهد و در این روش مبنای اصلی ما مخلوطی از سه آرد به نسبت دو سمولینا ، یک ذرت و یک سویا است که اسم این مخلوط را ۲۱۱ گذاشته ایم و به نسبتی بین ۲۰ تا ۴۰ درصد از کل وزن مخلوط ۲۱۱ را برای مخلوط نمودن سایر مواد خشک در نظر می گیریم . این عدد ها بر اساس تجربه و محصولی که بدست می آید در نظر گرفته شده و هدف اصلی ما در انتخاب آنها بدست آمدن یک بویله گرد با ماندگاری مناسب است. آرد سمولینا که نیمی از مخلوط ۲۱۱ و بین ۲۰ تا ۴۰ درصد از کل مواد خشک را تشکیل می دهد از چسبندگی بالایی بر خوردار است و به عنوان یک بایندر یا قوام دهنده ثانویه عمل می کند.
- مایعات که پایه اصلی آن تخم مرغ بوده و به ازای هر تخم مرغ بین ۲۰ تا ۴۰ درصد سایر مایعات مثل فلیورها ، روغن ها ، اترکتورها ، عصاره های مایع و هر ماده ای که در لیست غذا های محبوب کپور بوده و نسخه مایع آن هم موجود باشد لحاظ می کنیم. در اینجا هم عدد ۲۰ تا ۴۰ درصد پیش فرض نسبتی است که نتیجه آن یک بویله شکیل با ماندگاری ایده آل است و اگر شما با هر تغییر در مواد مورد استفاده تان نهایتا به بویله مقصود خود برسید جای هیچ صحبتی نخواهد بود و هیچ محدودیتی در این کار وجود ندارد.
می دانم کمی گیج کننده شد اما کمی تامل بفرمایید با توضیحات آتی و آوردن یک مثال همه چیز برایتان روشن می شود.
برای آنکه نسبتهایی نسبتا یکسان را داشته باشیم و بتوانیم ساخت یک بویله را در هر کجا و با هر امکاناتی تکرار کنیم متراژ اصلی مایعات را به ازای هر تخم مرغ در نظر می گیریم ، وزن پیش فرض یک تخم مرغ متوسط را ۷۰ گرم در نظر می گیریم که با اضافه کردن ۲۰ تا ۴۰ گرم از سایر مایعات ۹۰ تا ۱۰۰ گرم مایع خواهیم ، خوب اینجا سوالی مهم پیش می آید برای این مقدار مایع چند گرم مواد خشک نیاز خواهد بود و چگونه مقادیر آن را محاسبه کنیم. جواب خیلی ساده است تنها کافی ست که مخلوط مواد خشک را بر طبق یک فرمول موفق که خود به آن رسیده یا از کسی آموخته ایم به میزانی بیشتر از وزن مایعات خود درست کنیم چرا که در هنگام ساخت خمیر به مقداری از مواد خشک نیاز دارید که به یک خمیر با سفتی ایده آل برسید که هم از دستگاه سوسیس کن خمیر به راحتی عبور کند یا اگر با دست کار سوسیس کردن را انجام می دهید بتوانید به راحتی آن را به شکل یک افعی در آورید و هم پروسه گرد کردن آن در تخته بویله و یا با دست به راحتی انجام شود و بتواند تا قرار گرفتن در مقابل حرارت و سفت شدن گردی خود را حفظ کند.
قوام بویله
در این روش مهمترین ماده جهت ایجاد قوام اولیه مورد نیاز ما تخم مرغ است که با قرار گرفتن در معرض حرارت چسبندگی اولیه را ایجاد کرده و باعث می شود تا بویله شکل خود را حفظ کند و در مرحله دوم یعنی هوا دهی بویله مهمترین ماده قوام بخش آرد سمولیناست که با ایجاد چسبندگی ثانویه در بین مواد سبب سفت شدن بویله می شود پس اضافه کردن سایر مایعات بیش از ۴۰ درصد از حجم کل تخم مرغهای مورد استفاده ، و اضافه نمودن سایر آردها یا پودرهایی که چسبندگی سمولینا را ندارند نتیجه کم شدن ماندگاری بویله را در پی خواهد داشت اما می توان با استفاده از اضافه نمودن بایندرهای جایگزین در بیس میکس این کمبود را جبران نمود و حتی به بویله های سفت تری رسید ، موادی مثل پودر شرکتی چسب بویله ، پودر سفیده تخم مرغ (آلبومین) ، پروتیین ایزوله سویا ، پودر آب پنیر (پروتیین وی)، پودر گلوتن ذرت (CSL) و یا حتی خشک کننده های بسیار قوی مورد استفاده در صنایع غذایی مثل بتونیت که شما را از تخم مرغ و پختن بویله هم بی نیاز می کنند.
مشخصات یک بویله خوب
در اینجا هدف ما بررسی ویژگیهای یک بویله در نقش یک خوراکی لذیذ برای ماهی ست بطوری که در شرایط مختلف بتواند بهترین عملکرد را در راه موفقیت شما در صید داشته باشد:
هضم راحت و سریع
رابطه بسیار جالبی بین خوراکهای مورد علاقه ماهی ها و پرندگان وجود دارد بطوریکه این موضوع به صحت نظریه تکامل داروین دامن می زند که بر اساس آن ماهی ها اجداد پرندگان هستند ، یکی از این سلایق مشترک انتخاب غذاهایی سبک و زود هضم هستند که ممکن است دلیل آن نحوه عملکرد سیستم گوارش این دو جانور باشد. حتی اگر معده حساس ماهی را هم در نظر نگیرید هضم سریع تر غذا به معنی تقاضای مجدد سریعتر برای غذای بیشتر است. در ادامه خواهید دید که در دستور ساخت بویله از غذای قناری استفاده می کنیم ، به یاد داشته باشید در میان پرندگان یکی از حساس ترین معده ها متعلق به قناری هاست و این به معنی ست که غذای مورد علاقه قناری ها وعده ای رویای برای کپور خواهد بود.
در جهت راحت هضم نمودن بویله ، هر چه بیشتر تلاش کنید بویله شما موفق تر خواهد شد ، در سالهای اخیر استفاده از بتایین هیدروکلراید که قبلا به عنوان دارویی جهت هضم بهتر غذا تجویز می شد در ترکیبات بویله متداول شده اما از آنجایی که در حال حاضر ماهیت کامل این ماده شیمیایی مشخص نیسب پیشنهاد می کنم در صورت تمایل در بکارگیری آن ، از منابع طبیعی این ماده مثل ملاس استفاده کنید ، به شما قول می دهم استفاده از دانه ها و گیاههای مغذی که به عنوان داروهای گیاهی بهبود عملکرد دستگاه گوارش انسانها استفاده می شوند همگی در ترکیب بویله تان کار خواهند کرد. این روزها بسیاری از متریالهای ساخت بویله با عنوان پریدایجستد عرضه می شوند که برگردان آن «نیمه هضم شده» می باشد و می توانند عملکرد بویله های شما را تا حد چشم گیری افزایش دهند.
نفوذ پذیری
یک پوسته محکم و غیر قابل نفوذ کابوسی ست که می تواند تاثیر گذاری بویله شما را به حد غیر قابل باوری کم کند در چنین حالتی سطح تماس آب با مواد بویله به مساحت بیرونی این خوراکی کروی محدود می شود در صورتی که در نقطه مقابل با نفوذ آب به لایه های زیرین سطح بویله این تماس چندین برابر می شود و متعاقبا قدرت انتشار عطر و طعم و سیگنالهای غذایی بویله هم به مراتب افزایش پیدا می کند ، برای دستیابی به نفوذ پذیری بیشتر می توانید از آردهای دانه درشت و دانه های درسته در بیس میکس خود استفاده کنید مواردی مثل کتان قهوه ای یا دانه نیجر و یا برخی از دانه ها که در تماس با آب حجیم شده و یک لایه ژلاتینی تولید می کنند که می تواند کمک بزرگی به آبکشی بویله شما کند مثل دانه ریحان و تخم شربتی ، آرد کردن دانه هایی مثل شاهدانه و گندم یا جوی با پوست آرد ناهمگونی به شما می دهد که به نفوذ پذیری بویله شما کمک خواهد کرد ، یکی از افزودنی های مورد علاقه من و کپورها برای این منظور نان پودر شده است که فاکتور راحت هضم بودن بویله شما را نیز بهبود می خشد ، می توانید از پودر سوخاری که در واقع پودر نان باگت خشک شده به همراه کمی ادویه است استفاده کنید.
مواد حلال
آنچه که ما از بوی مواد مخلف حس می کنیم به واسطه ملوکولهایی ست که از این مواد به داخل هوا انتشار می یابند و توسط گیرنده های بویایی داخل بینی ما حس می شوند. در داخل آب این خاصیت بعد جدیدی پیدا می کند و هر ماده ای که خاصیت حلالیت در آب را داشته باشد حتی اگر برای ما در بیرون آب بدون بو باشد برای کپور یک ماده معطر خواهد بود که می تواند آن را از فواصل دور ردیابی کند ، از طرفی استفاده از مواد حلال در بویله سبب می شود که با حل شدن آنها راه برای نفوذ آب به لایه های داخلی بویله باز شود البته باید دقت داشته باشید که این خصوصیت سبب ریزشی شدن بویله شده و تاثیر مستقیم بر روی ماندگاری بویله خواهد داشت و شما باید با در نظر گرفتن دما آب و فعالیت آبزیان در دریاچه ای که قصد قلاب زدن در آن را دارید به ترکیب ایده آل خود برسید. اما بی شک وقتی که منظور ما دقیقا بویله هایی باشد که به عنوان طعمه پاشی در اختیار ماهی قرار می گیرند ، ویژگی حلالیت سریع و ریزش بویله می تواند یک برتری بزرگ باشد بطوریکه با از هم فرو پاشی بویله های پاشیده شده ، چیزی جز عطر و طعمی که ماهی را فراخوانده و هوکبیتی که آماده به دام انداختن اوست ، باقی نمی ماند.
شکل گرد و یکدست
به طرز حیرت آوری بخش اعظمی از موفقیت در صید کپور رابطه مستقیمی با انرژی مثبت شما دارد ، بویله های کج و کوله با رنگی و ظاهری نامطلوب و یا بویله های خوش آب و رنگ با شکلهای یکدست و گرد ، کدام می تواند انرژی مضاعفی در ذهن شما ایجاد کند؟ به جز بحث انرژی ، بویله هایی که بخوبی گرد شده باشند در پروسه پرتاب توسط بویله شوتر هم دقت عمل بهتری خواهند داشت که خود می تواند یکی از پارامترهای مهم در موفقیت شما باشد.
عطر و طعم ملایم
همانطور که گفتیم موضوع عطر و بو در زیر آب تا حد بسیار زیادی با آنچه که ما با سیستم بویایی خود مقایسه می کنیم ، تفاوت دارد. با کمی تحقیق در مورد قدرت بویایی کپور متوجه عجایب حیرت آوری در مورد این موجود شگفت انگیز خواهید شد مثلا اینکه سلولهای گیرنده و حسگر طعم و بو ، در روی بدن کپور نیز وجود دارند و در برخی بخشها مانند اطراف باله های زیری پیشین ماهی تجمع این سلولها بیشتر است بطوریکه وقتی شما جهت انداختن عکس یک کپور را در آغوش گرفته اید ، او می تواند طعم انگشتانتان را حس کند. پس برای چنین موجود حساسی احتیاجی نیست نگران بوی بویله های خود باشید و یک بوی ملایم همراه با مواد حلال ماموریت را با موفقیت به انجام خواهند رساند کما اینکه باید در نظر بگیرید در صورتی که تاکید بیش از حدی بر روی پارامتر بوی بویله کنیم احتمال پس زده شدن ماهی نیز وجود خواهد داشت.
زیاد و بصرفه
همیشه به یاد داشته باشید که دهان بزرگ کپورهای غول آسا صرفا جهت خوردن غذاهای بزرگ تکامل نیافته و این موجود ذاتا عاشق تغذیه از مواد ریز است ، مثلا دافنی (تصویر فوق) که یکی از محبوب ترین خوراکهای کپور است موجوداتی به اندازه یک دانه خاکشیر هستند ، پس برای ترغیب کپور به خوردن بویله باید ابتدا این طعمه را به ماهی معرفی کنیم ، در راه رسیدن به این مقصود بویله های ریزشی و استفاده از مواد غذایی ریز تا درشت در مخلوط طعمه پاشی هم می تواند کمک بسزایی بکند. امروزه اکثر کپورها با خوراکی ای در شکل و شمایل بویله آشنا هستند ولی اگر جایی را سراغ دارید که ماهیگیری به روش بویله در آنجا انجام نگرفته پس باید با ساخت مقادیر بالای بویله ماهی ها را با خوردن این توپهای بزرگ آشنا کنید. یکی از رازهای افراد موفق در صید ، بویله پاشی مرتب و منظم یک منطقه قبل از اجرای برنامه ماهیگیریست ، پس سعی کنید بویله های طعمه پاشی ارزانتر اما بیشتر درست کنید و با آشنا کردن کپورها با دست پخت خود اعتمادشان را جلب کنید.
تفاوتهای میان هوکبیت و بویله
در بخشهای پیشین خواندید که مهمترین هدف از ساخت و تبدیل خمیر به بویله بحث ماندگاری بود ، احتمالا تا به حال برایتان پیش آمده که بعد از جمع کردن نختان با ریسه ای بدون طعمه روبرو شوید ، در چنین شرایطی شانس اینکه شما چیزی بگیرید در بیرون آب بیشتر از داخل آن خواهد بود چرا که ماهی ها به جای راه رفتن بر روی کف ، شنا می کنند! پس باز هم اولین خصلتی که در مورد طعمه اصلی به آن می پردازیم ماندگاری بویله ست.
ماندگاری بیشتر
به سادگی می توانید بخشی از بویله هایی که درست نموده اید را برای مدت زمان بیشتری در مجاورت هوا قرار دهید تا بخوبی سفت شوند ، استفاده از طعمه های پلاستیکی و بویله های پاپ در سیستم آدم برفی نیز راهکار خوبی برای بالا بردن ماندگاری طعمه اصلی تان است چرا که حتی اگر کل بویله زیرین فروپاشیده یا خورده شود باز هم طعمه ای پلاستیکی یا پاپ برای اغوای یک کپور دیر آمده ، می ماند. حتی اگر عاشق ریسه های پاپ هستید می توانید بویله های خود را به هدف طعمه پاشی بسازید و به عنوان طعمه اصلی از بویله های شرکتی معتبر ساخت انگلستان ، زادگاه مادری این رشته استفاده کنید تا جای هیچ اما اگری در کارتان نماند. انداختن بویله های معمولی در گلیسیرین هم یک راه متداول برای بالا بردن ماندگاری بویله هاست ، اگر فعالیت آبزیان مزاحم در دریاچه مدنظرتان بسیار بالاست می توانید از شرینک مخصوص محافظت از بویله استفاده کنید یا حتی به جای بویله ، نوع مصنوعی آن را که در واقع فوم های گرد هستند به ریسه بزنید ، فوم ها می توانند مقادیر در خوری از خوراکی های مایع را به خود جذب کرده و تا مدت قابل توجهی عطر آنها را در زیر آب پخش کنند.
رنگ روشنتر
جذابیت یک طعمه ابعاد متعددی دارد که یکی از آنها جذب بصریست ، زمانی که از رنگهای روشنتر و درخشان استفاده می کنید شانس برداشته شدن طعمه اصلی خود را در میان بویله های طعمه پاشی شده بالا می برید در واقع رنگ متفاوت طعمه هوکبیت شما فریادی زیر آب با این مضمون خواهد بود که : آقای کپور بیا من و بخور!
بر اساس یک نظریه دیگر بویله های رنگ روشن در نظر ماهی تداعی گر بویله های در آب مانده هستند که زودتر می توانند اعتماد ماهی را به خود جلب کنند. البته حتی اگر همه بویله هایتان یک رنگ باشد باز هم به سادگی و با استفاده از طعمه های مصنوعی و بویله های پاپ به عنوان بالا پوشی برای طعمه اصلی می توانید این خصوصیت را بر آورده کنید.
کمی بالاتر
تجربه نشان داده وقتی کپورها به سمت بستری بویله پاشی شده شیرجه می زنند به طور ذاتی به سراغ طعمه ای می روند که از بقیه بالاتر است و این همان دلیلیست که بسیاری از کپورگیران کهنه کار در روش طعمه پاشی توسط بویله فقط از ریسه های پاپ استفاده می کنند ، اگر از طرفداران ریسه های پاپ نیستید ، باز هم می توانید با استفاده از طعمه های پاپ و روش اسنومن ارتفاع قرار گیری طعمه اصلی خود را کمی اضافه کنید.
سبکتر
سبک بودن طعمه اصلی نه تنها باعث کاهش سطح تماس آن با محتویات بستر و فرو نرفتن آن در بسترهای نرم می شود بلکه طعمه اصلی شما قدرت پرش بیشتری نسبت به سایر بویله ها پیدا می کند و اگر قصد ماهی این باشد که با مکشی ضعیف طعمه تان را محک بزند باز هم شانس ورود کامل قلاب به دهان او وجود خواهد داشت. برای این منظور می توانید در ترکیب بیس میکس هوکبیت خود از پودر پاپ استفاده کنید که خود به نوعی در نقش یک بایندر باعث ماندگاری بیشتر بویله تان نیز خواهد شد و اگر تقریبا نیمی از بیس میکس خود را با پودر پاپ جایگزین کنید به بویله هایی می رسید که در آب معلق هستند و تنها با وزن قلاب و نختان به آرامی بر روی بستر می نشینند که آنها را با نام وفتر ها می شناسیم. اما اگر این مورد در دسترستان نیست هر افزودنی خوراکی که بتواند وزن بویله تان را کاهش دهد کمک بزرگی به موفقیتتان خواهد بود کافی ست کمی در این باره تحقیق کنید برای این منظور یک روش ساده دیگر نیز وجود دارد ، پس از خشک شدن بویله های اصلی آنها را در بازه های ده ثانیه ای داخل مایکروفر قرار دهید با هر ده ثانیه کمی از وزن بویله کاسته خواهد شد فقط مراقب باشید که تعداد دفعات بالای سه بار (سی ثانیه) بویله شما رو به سمت شناور شدن می برد.
شکل متفاوت
شکل گرد و یکدست را از ویژگیهای بویله خوب به شمار آوردیم ولی وقتی صحبت از طعمه اصلیست باید همه احتمالات را در جهت موفقیت سریع تر در نظر بگیریم ، از آنجایی که این روزها بیشتر کپورها تجربه به دام افتادن با بویله های گرد را دارند پس تغییر شکل طعمه اصلی به الگویی نا متعارف می تواند به عنوان یک برگ برنده به حساب آید.
بو و طعم قوی تر
به مرور زمان به سراغ امتحان کردن موادی در بویله های خود خواهید رفت که کمیاب و بعضا بسیار گران هستند ، بهتر است این مواد را تنها در ترکیب بویله های اصلی خود اضافه کنید تا علاوه بر صرفه جویی ، از نظر عطر و طعم نیز بویله اصلی شما یک سر و گردن بالاتر باشد ، در عین حال با خیساندن و خشک کردن متداوم بویله در اترکتورها و لیکویبدهای جاذب کپور هم می توانید این خصیصه را در بویله های معمولی خود ایجاد کنید.
اگر دقت کرده باشید هیچ صحبتی درباره نوع و طعم بویله و هوکبیت نکردیم چرا که این موضوع بر اساس استراتژی بکارگرفته شده توسط ماهیگیر تعیین می شود ، این استراتژی بر اساس سلایق شخصی ، فصل ماهیگیری ، شرایط محیط ، امکانات موجود ، نظریه های مطرح و از همه مهمتر نتایج بدست آمده در دریاچه مد نظر انتخاب می شود که خود بحثی گسترده است که در مقاله ای جدا گانه به آن خواهیم پرداخت.
اما در ادامه جهت اینکه آنچه که تا به اینجا گفتیم را در موردی عملی واضح و روشن کنیم به روش ساخت یک بویله باطعم توت فرنگی و خامه می پردازیم که یکی از بهترین طعمهای کلاسیک بویله است که در تمام آبها اعم از مصنوعی و طبیعی و در تمام فصول و شرایط نتایج بسیار خوبی را به نام خود ثبت کرده است.
ادامه دارد...
دیدگاههای بازدیدکنندگان
مهدی شکیبا
عالی👏👏👏
33 روز پیش ارسال پاسخرضا بکرانی
مثل همیشه عالی و مفید ✌️
18 روز پیش ارسال پاسخمصطفی اسماعیل پور
بسیار عالی مفید ،همیشه سایت خوب شما دنبال میکنیم و کلا ماهیگیریم متفاوت شده
16 روز پیش ارسال پاسخمجید میرزایی مقدم
سلام و ارادت و تشکر فراوان انشالله که سلامت باشید و تندرست. باتشکر فراوان میرزایی
15 روز پیش ارسال پاسخ