نوک مستقیم در مقابل نوک خمیده

نوک مستقیم در مقابل خمیده 

قلابهای نوک مستقیم معروف به ایجاد سریع تر خراش اولیه هستند در حالی که قلابهای دارای نوک خمیده هم ایستایی بهتری ایجاد می کنند اما به راستی کدام یک بهتر از دیگریست؟

جولیان کاندیف : ممنون از شما که این فرصت و به من دادید ولی بگذارید قبل اینکه وارد بحث تخصصی قلابهای دارای نوک مستقیم و محبوبم شوم مطلبی را عرض کنم. بسیاری از انتخابهایی که در لوازم خورد ماهیگیری انجام می گیرید بیشتر از آنکه معطوف به این مسئله باشد که کدامیک برتر و بهتر هستند ، بر اساس سلایق شخصی و یا اعتماد به یک برند خاص صورت می گیرد. 

در این بحث نمی خواهم در مورد اینکه کدام برند موجود در بازار بهتر است صحبت کنم بلکه هدف بجث در مورد مکانیسم عملکرد قلاب هاست که شما کی توانید در الگوهای متفاوت برندهای کردا ، کارپی ، گاردنر ، فاکس ، نش و … مشاهده کنید.

برای من مهمترین نکته ای که در تمام ریسه های مورد استفاده ام رعایت می کنم  ، فاصله گرفتن نوک قلاب از محتویات کف بستر دریاچه ست از همین رو غالبا از بویله های پاپ استفاده می کنم.

این روزها همه ما فیلمهای زیر آب از دهن زدن کپور به بویله و فرار کردن آنها را تماشا کرده ایم ، اما من در این مورد اطمینان دارم که در ارائه یک طعمه پاپ با یک قلاب دارای نوک مستقیم احتمال ایجاد خراش اولیه و نشستن قلاب در لب ماهی بسیار بیشتر از زمانی است که یک قلاب با نوک خمیده را استفاده می کنید. در این مورد خاص تفاوت مکانیسم عملکرد دو مدل قلاب غیر قابل انکار است و اگر نوک مستقیم قلاب با دقت تمام و بصورت دستی تیز شده باشد ، در واقع حتی بدون وجود وزن سرب خود کپور خودش را به قلاب خواهد کشید. هنری با من موافقی ؟ خود تو هم موقع استفاده از طعمه پاپ از قلابهای نوک خمیده استفاده نمی کنی درست می گم؟ 

هنری لنون : اگر بخواهم پاسخی صادقانه بدهم باید بگویم من هم قبلا با این نظر موافق بودم که یک قلاب با نوک مستقیم به همراه طعمه های پاپ بهتر در لب ماهی می نشیند. اما به مرور زمان نظرم تغییر کرد. من لحظه ای را تصور می کنم طعمه پاپ که در بستر دریاچه قرار گرفته توسط ماهی مکیده می شود. قلاب و طعمه در امتداد یک نیم دایره در کف آب قرار گرفته اند و به همان شکل داخل دهان کپور می شوند. طعمه به همراه آب مکیده شده و به سمت دندانهای حلقی ماهی حرکت می کند. دقیقا مشابه اتفاقی که برای مواد طعمه پاشی شده در بستر دریاچه می افتد. 

به محض اینکه طعمه وارد دهان ماهی می شو‌د ، کششی از سوی نخ به طعمه و قلاب ، به سمت پایین و در جهت مخالف وارد می شود. در ذهن من این لحظه احتمال اینکه یک قلاب با نوک مستقیم دهان ماهی را خراش داده و بدون نفوذ و گیر کردن به بیرون لیز بخورد بیشتر است و در نقطه مقابل همین روال در زمانی که از یک قلاب با نوک خمیده استفاده شود ، سبب خواهد شد فشار وارده در جهت گردش و نفوذ قلاب در لب ماهی عمل کند.

این گفته کاملا در حد یک نظزیه است ، ممکن است من اشتباه فکر کنم و مطلب مورد بحث ما در مورد تفاوت بسیار جزیی ست. اما اگر بخواهم با اطمینان خاطر بیشتری به موضوعی اشاره کنم باید بگویم زمانی که شما از یک قلاب با نوک مستقیم همراه طعمه پاپ استفاده می کنید ، در لحظه پرتاب احتمال برخورد نوک تیز قلاب با سنگ و موانع سفت در بستر دریاچه بیشتر است ، پس از نشستن ریسه بر روی کف آب ، نوک قلاب کمی بالاتر از سطح  بستر قرار می گیرد و محافظت می شود. به هنگام پرتاب کوچکترین برخورد نوک قلاب های مستقیم با شی خارجی می تواند سبب خم شدن نوک قلاب شود بخصوص قلابهایی که بصورت دستی تیز شده اند.

جولیان کاندیف: هنری من اونطور به مسئله نگاه نمی کنم ولی نظریه تو کاملا جای تامل دارد.

همانطور که می دانی من علاقه وافری به استفاده از طعمه های پاپ دارم و برای این انتخاب دلایل بسیاری دارم. ولی حتی مواقعی که از ریسه های کف خواب استفاده می کنم باز هم بشکل دیوانه واری در مورد تیز بودن قلاب خود وسواس دارم و این حساسیت در آبهایی که ماهی آن قلاب خورده و محتاط هستند بیشتر می شود. نتیجه به من ثابت کرده یک قلاب تیزتر نفوذ سریعتر و بیشتری در لب ماهی دارد و تعداد صید را افزایش می دهد و در نقطه مقابل احتمال خم شدن نوک قلاب هم بیشتر است اما به راستی کدام یک را باید انتخاب کنم ؟ صادقانه بگویم تنها زمانهایی که کف بستر آب شنی و یا لجنی است جرات می کنم از ریسه کف خواب استفاده کنم ، چرا که PH آب در این دو نوع بستر به حدی است که باعث خورده شدن و کند شدن قلاب نمی شود. در غیر اینصورت به سراغ روش همیشگی خود می روم و از ریسه های پاپ استفاده می کنم که اکثرا انتخاب من یک قلاب سایز ۴ یا ۶ با نوک مستقیم و با دست تیز و پولیش شده است.

در مورد قلابهای دارای نوک خمیده این نظریه رایج است که این دسته از قلابها چرخش سریعتری دارند و احتمال کند شدن نوک آنها کمتر است ، اما سوال من این است آیا در ریسه های کف خواب هم تو از قلابهایی با نوک خمیده استفاده می کنی ؟ آیا آنها را تیز می کنی ؟ برای محافظت از نوک قلاب ترفندی می زنی ؟ از پی وی ای استفاده می کنی ؟

هنری لنون : من چه قصد استفاده از ریسه پاپ را داشته باشم و چه بخواهم بر روی کف دریاچه ماهیگیری کنم به سراغ قلابهایی با نوک خمیده می روم. قبلا عادت داشتم قلابهایم را تیز کنم ولی اکنون با توجه به برنامه های کوتاه مدتی که می روم این کار را نمی کنم ، از طرفی بعد از تیز کردن قلاب و ساییده شدن فلز برای محافظت از آن برای خورده نشدن و کند نشدن قلاب باید از گریس یا ژلهای محافظ مخصوص استفاده نمود که من احساس خوبی به آنها ندارم و فکر می کنم کپور ها مخصوصا کپورهای محتاطی که ما به دنبال آنها هستیم می توانند این مواد را حس کنند.

این روزها از قلاب فلوتا برند نش خیلی استفاده می کنم. اونها اونقدر تیز هستند که نیازی به تیز کردن مجددشان نیست. با توجه به اینکه مفتول این قلابها هم نازک است ترجیح می دهم نوک قلاب در حالت قوی باقی بماند و به آن دست نزنم.در هنگام استفاده از قلابهایی با نوک خمیده خیالم از بابت برخورد نوک قلاب به موانع و کند شدن آن راحت است چرا که احتمالش بسیار کم است و من اغلب ریسه را بدون پی وی پرتاب می زنم.فقط در مواردی که قصد پرتابهای بسیار بلند در بستر های سنگی را داشته باشم یا در قسمتهای جریان دار آب قلاب بزنم برای محافظت از نوک قلاب از یک توری پی وی کوچک استفاده می کنم.

یکی از ویژگیهای قلابهای خمیده که من عاشقش هستم این است که رها شدن از آنها برای ماهی دشوار تر از قلابهایی با نوک مستقیم ست ، مثلا فرض کن‌ در دریاچه ای که فقط قلابهای بدون خار مجاز است ، ماهیگیری می کنی ، آیا انتخاب تو قلابهایی با نوک خمیده نخواهد بود؟

جولیان کاندیف : به نکته خوبی اشاره کردی ،این روزها قلابهای بدون خار مورد توجه قرار کرفته و بسیاری از دریاچه هایی که من در آنها قلاب می زنم هم بر این موضوع اصرار دارند.  البته قلابهای امروزی مثل قلابهای قدیمی خار بزرگی ندارند و اکثرا میکرو بارب هستند که آسیبی کمی به لب ماهی وارد می کند   من با صاحبان و مسئولان بسیاری از دریاچه ها صحبت کرده ام نگرانی اصلی آنها موضوع پاره شدن نخ و گیر کردن ماهی ست که من به آنها حق می دهم.

اگر ماهیگیران نکات ایمنی سلامتی ماهی را رعایت کنند مثلا از نخهای مقاوم استفاده کنند ، چوبشان را به امان خدا رها نکنند و در قسمتهای پر گیر قلاب نزنند ، ما هیچ مشکلی نخواهیم داشت. بنظر من برای محافظت از کپور قلابی که راحتماهی را رد دهد نمی تواند با ذات کپورگیری و ایمن سازی این رشته هماهنگ باشد ، غالبا قلاب زدن کپورهای بزرگ کار دشواری بوده است ، اما امروز مجبوریم از قلابهایی استفاده کنیم که ماهی را رد می دهد از نظر من این کار منطقی نیست.

از قدیم بر سر اینکه قلابهای نوک خمیده کمتر ماهی رد می دهند بحث بوده ، هنری تو با این نظریه موافقی ؟ 

هنری لنون : تنها پیشنهادی که من به جد به تمام ماهیگیران می کنم استفاده از قلاب با خم کلاو ( مدل هکس دراگون کارپی ) است ، این قلاب دارای نوکی با خمیده گی ملایم است و مفتول آن در قسمت انحنای قلاب دارای شکستی و زاویه خاصی است که باعث می شود در عمل تفاوت محرزی را احساس کنید.در سال گذشته با استفاده از این قلابها فقط یک ردیه ماهی داشتم و در حال حاضر فقط از این مدل قلاب استفاده می کنم. همراه این قلاب ها من از یک کیکر کوچک یا یک تکه شرینک تیوب استفاده می کنم ، که عمل چرخش قلاب را تسریع می کند و به طول ساق کوتاه این قلابها می افزاید که در نهایت خراش زدن اولیه و به چاک  رسیدن  ماهی به قلاب افتاده بهبود چشمگیری می یابد.

جولیان به نظر تو جنس و طول نخ ریسه در این میان نقش مهمی بازی می کند؟

جولیان کاندیف :غالبا من به سراغ ترکیب نخهای روکش دار و قلاب های نوک مستقیم می روم. اما وقتی با الن بلیر گپ می زنم و فیلمهای او را می بینم به نخی نرمتر و قلابهای با نوک خمیده نیز علاقمند می شوم. من کاملا متوجه نظریه آنها هستم. وقتی از قلابهای با نوک صاف استفاده می کنم ، بخصوص آنهایی که خودم هم تیزشان می کنم ، من انتظار دارم به محض دهن زدن ماهی خراش اولیه اتفاق بیافتد. بی شک وزن سرب شات یا خمیری هم نقش مهمی دارد ( در ریسه های پاپ جهت بالانس کردن ریسه و ریسه های کف خواب جهت میخکوب کردن ریسه به بستر) اما اتفاق اصلی زمانی رخ می دهد که نخ ریسه کشیده شده و وزن سرب به نوک قلاب هدایت می شود ، نکته مهم اینجاست که در مواقعی که از نخهای روکش دار و سفت به نسبت موارد بدون روکش و نرم ، استفاده می کنید این پروسه به صورت آنی اتقاق افتاده و ماهی غافل گیر می شود.

هنری نظر تو در این مورد چیست؟ 

هنری لنون : من هم کاملا موافقم که سرب شات یا سرب خمیری بر روی نخ ریسه می تواند به چرخش قلاب و زدن خراش کمک کند. اما بیشتر اوقات طول ریسه من بلند است و به شدت به نقش یک قلاب تیز و توانایی آن در خراش دادن لب ماهی اعتقاد دارم. من بر این باورم ماهی وزن نخ ریسه را حس کرده و بلافاصله سرشان را به شدت تکان می دهند با این دیدگاه ترجیح می دهم نخی نرم بین طول ۱۰ تا ۲۰ سانتیمتر و یک قلاب تیز را بکار بگیرم. بنظر من نرمی نخ ریسه به طعمه و قلاب قابلیت حرکت بیشتر می دهد تا پرواز کرده و بخوبی وارد دهان ماهی شود ، در صورتی که یک نخ کوتاه و خشک بخصوص زمانی که از جهت نا مطلوب مکیده شود ، تنها با قسمت خارجی لب ماهی تماس پیدا می کند.

جولیان عزیز ممنون که نظراتت و با من در میان گذاشتی ، بشخصه بر این باورم وقتی چیزی درست کار می کند ، نیازی به تغییر ندارد ، اما دیدگاه تو مرا تشویق می کند تا حتما ریسه مورد علاقه تو را هم امتحان کنم. 

جولیان کاندیف : سلامت باشی هنری جان. نظرات تو هم بر روی من تاثیر گذار بود و حتما مواقعی که بر روی کف آب قلاب می زنم برای محافظت از نوک قلاب ، مواردی با نوک خمیده را امتحان خواهم کرد.

برایت آرزوی موفقیت در بهار می کنم ، امیدوارم در برنامه کنفرانس  نورترن و برنامه تست ریسه ها در آکواریوم ببینمت.

برگرفته از:

ترجمه : حسین وفا