بویله هایی رویایی

طعمه های خاص برای زمانهای خاص

پای صحبت یکی از دوستان آدام پنینگ می نشینیم ، ماهیگیری اهل باکینگام شایر بنام گوین نیل که پایه گذار و موسس برند طعمه های دست ساز هندکرفت است. کوین نزدیک به ۴۰ سال تجربه این کار را دارد و از طرفداران نظریه استفاده از کمترین میزان طعمه ست بشرطی که بهترین طعمه ممکن به نسبت فصل و موقعیت انتخاب گردد. ما بعد از کلی تلاش موفق شدیم ۵ دقیقه از وقت کوین را بگیریم و با او و محصولاتش بیشتر آشنا شویم.


شما چه طعمها و رنگهای بویله را برای فصل پاییز ترجیح می دهید؟
غالبا در فصل پاییز آبهای تحت فشار قلاب با هوکبیتهای رنگارنگ و درخشان چکش کاری شده اند ، از این رو من بویله هایی بارنگهای کدر و شسته شده را ترجیح می دهم. محبوبترین های من بویله استینگ رنگ پریده زرد و یا بویله اسکویید با رنگ صورتی کدر است.



در زمستان چه؟ آیا تغییری در رنگ و طعم بویله مورد استفاده خود می دهید؟
در زمستان من فقط از بویله استینگ خود استفاده می کنم‌ که دارلی رنگی زرد شسته شده است که در آب بازهم کم رنگ تر می شود بطوریکه از بالا ممکن است سفید بنظر برسد. طعم این طعمه مخلوطی از فلیورهای الکلی و روغن های ضروری فعال در آب سرد است که حتی در آب ۴ درجه نیز برای من کار کرده و با آنها موفق به صید کپورهای خوبی شده ام.


آیا تا به حال متوجه عملکرد بهتر یک طعم با یک رنگ خاص شده اید؟ برای مثال آدام پنینگ معتقد است بویله استینگ شما با رنگ قهوهای کم رنگ بهتر از رنگ زرد عمل می کند.


بنظر من در کل داستان کپورگیری تنها تعداد محدودی فلیور هستند که واقعا کار می کنند و بهبود عملکرد آنها وابسته به شکل ظاهر ، مخلوط لیکوییدهای بکار رفته در آنها و پی هچ آنهاست. وظیفه مابقی لیکویید ها بیشتر از صید ماهی ، گرفتن ماهیگیر و جذب مشتری ست! توتی فروتی نارنجی من یکی از بویله های کلاسیک است که در لیست انتخابهای زمستانی من جایگاه بالایی دارد! اما نکته مهم استفاده از یک فلیور واقعی توتی با همراهی یک شیرین کننده عالی و افزودنیهای میوه اییست.



در مورد اندازه بویله نظرتان چیست؟ آیا شما هم طرفدار یک بویله پاپ ۱۲ میل هستید یا به سراغ چیزهای خارج از عرف معمول نیز می روید ، مانند یک بویله ۲۰ میلیمتری؟!
من طرفدار سایز ۱۲ میل هستم و تجربه به من ثابت کرده این اندازه می تواند کپورهای بیشتری را به قلاب بکشد. البته که سایز های ۱۵ و ۱۶ میل هم کار می کند ولی همیشه در نظر من کمی بزرگ و زننده هستند. در بعضی آبها بویله های بزرگ مورد قبول ماهی ها هستند اما در برخی جاها هنوز بویله های کوچک بهتر کار می کنند. سایز ۲۰ بویله هم کار می کند ولی من ترجیح می دهم این یک بویله پاپ بر پایه مواد غذایی باشد تا یک بویله با رنگ درخشان ، حاوی مقادیر باللی فلیور!


بهترین راه برای تقویت یک هوکبیت چیست؟
راههای زیادی برای تقویت بویله پاپ وجود دارد اما باید دقت کنیم وقتی برای تقویت بویله لیکوییدی را تا هسته مرکزی بویله به خورد آن می دهیم ، نباید مهمترین پارامتر یک بویله پاپ که قدرت شناوری آن است دست خوش تغییر شود و به یاد داشته باشیم این بویله باید همچنان توانایی بالا نگه داشتن قلاب سایز ۴ را داشته باشد! خیساندن بویله ها در مقادیری کمی از فلیورهای غلیظ یکی از راهکارهای تقویت بویله است.استفاده از اسید سیتریک ، بتایین های حلال یا چیزهایی مثل مینامینو ، کالانوس ، روغن سالمون و عصاره جگر هم نتایج بسیار خوبی می دهند و صد البته موثرترین اینها محصولات گرفته شده از صدفهاست.


اگر قرار بود تنها یک رنگ و طعم بویله پاپ را برای استفاده در پاییز انتخاب کنید ، به سراغ کدام بویله می رفتید؟
پاسخ به این سوال شما یکم دشوار ست چون شرایط دریاچه ها متفاوت هستند. و با نتایج گرفته شده توسط ماهیگیرهای دیگر مورد سنجش قرار می گیرد ، بویله سوپر اسکویید من برای بسیاری از ماهیگیران کار کرده و چه بصورت تکی یا در سیستم آدم برفی در سرتاسر اروپا کپورهای خوبی صید کرده ست. از طرفی بویله های سی رنج هم دارای ترکیبی هستند که فکر نمی کنم قبلا توسط کسی در بویله بکار رفته باشند و در حال حاضر در حال ثبت آماری باور نکردنی ست.



برگرفته از:


ترجمه : حسین وفا